Poëzie
Was ik een boek, je zou mijn rug strelen
En de letters stelen uit elk blad.
Ik fileer mijn schoendoos vol herinneringen,
virussen die zich gedragen.
Op mijn stoel, de stofjas die je droeg.
Ik steek mijn rechterarm in de mouw,
Zoals vrieskou mondjesmaat
in onze huizen kruipt
Zet de bakens uit.
Omhels de okertint in je vergrijzen
Zaterdag heeft haar weer een hak gezet.
Hoe het afliep weet ze niet. Het hangt