2009 CONFESSIONES
De volgende individuele tentoonstelling “Confessiones” van Johan Clarysse vond van 27/2 tot 28/3 2009 plaats in galerie S&H De Buck te Gent. De inleiding op de vernissage gebeurde door prof. Willem Elias.
In deze reeks bracht Clarysse vooral een reeks ‘filosofische portretten’ in confrontatie met enkele vrouwenportretten.
Perstekst
JOHAN CLARYSSE
“ Confessiones” recente schilderijen
27 februari – 28 maart 2009
Opening door Willem Elias 27 februari 20 uur
“Johan Clarysse onderzoekt, drukt uit, stelt vragen en schildert daartoe verstilde beelden. De eenduidigheid van wat je op het eerste gezicht ziet wordt in zijn werk consequent in vraag gesteld.”(Ludion brochure)
Dit is in deze tentoonstelling, waarvan de titel knipoogt naar Augustinus en waarin de kunstenaar een reeks ‘portretten’ brengt, niet anders.
Het betreft portretten van al dan niet bekende filosofen, in hoofdzaak uit de 20ste eeuw. Alhoewel duidelijk herkenbaar, gaat het niet om conventionele portretten.
Door de eerder ‘nonchalante’ schilderswijze en de toevoeging van tekst en/of andere tekensystemen overstijgen de schilderijen zichzelf, willen ze een overwinning zijn op hun eigen onderwerp. Het getoonde ‘portret’ wordt geproblematiseerd of geïroniseerd en verliest daardoor zijn oorspronkelijke eenduidigheid en vanzelfsprekendheid.
Wat Clarysse uiteindelijk beoogt, is het maken van ‘interessante geschilderde beelden, die op een heldere manier raadselachtig zijn. Dat het in deze reeks om portretten van filosofen gaat is niet onbelangrijk, maar in zekere zin secundair. De inhoud is voor hem een aanleiding, een ‘alibi’ om stil te staan bij het statuut van het beeld enerzijds en om de mogelijkheden en beperkingen van het medium schilderkunst anderzijds te exploreren.
De werken in deze serie kun je lezen als ‘bekentenissen’ in meerdere betekenissen van het woord. Ze lijken iets te onthullen over de afgebeelde filosoof : zijn (vermeende) obsessies, gevoeligheden, ambities,overtuigingen… . Evenzeer onthullen ze iets over de maker, over hoe hij zich tot deze filosofen verhoudt of wenst te verhouden.
En toch ogen deze schilderijen geenszins zwaarwichtig. Uit de schilderijen spreekt zowel ernst als speelsheid, pathos als ironie.
Zo bv wordt een portret van Heidegger overtekend met een niet nader bepaald vlaggensymbool, refereren de pijlen in Nietzsches borst naar het martelaarschap van de Heilige Sebastiaan, lijkt Julia Kristeva een vormloze, wat bevreemdende ballon met zich mee te dragen enz
Naast de tekens of symbolen die het portret vergezellen en terzelfdertijd verstoren, verschijnen er – zoals in zijn vorige reeksen – ook af en toe woorden op het doek met eenzelfde functie. Ze zijn nooit bedoeld als illustratie of duiding, maar staan in een ambigue, weerbarstige relatie tot het beeld.
Galerie S&H De Buck Zuidstationstraat 25 9000 Gent
E:sdebuck@skynet I :www.siegfrieddebuck.be/galerie www.johanclarysse.be
Contactpersoon : Hermine De Groeve -0032/09/225 10 81- sdebuck@skynet.be
Recensie:
